100 เรื่อง ขนหัวลุก - นิยาย 100 เรื่อง ขนหัวลุก : Dek-D.com - Writer
×

    100 เรื่อง ขนหัวลุก

    เรื่องเล่า ตำนาน ที่จะทำให้คุณขนหัวลุก

    ผู้เข้าชมรวม

    188

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    188

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ค. 65 / 14:02 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "กริ๊ง กริ๊ง"

    "ฮัลโหล ยัยเจนโทรมาแต่เช้ามีเรื่องอะไรให้กิฟซี่คนสวยรับใช้คะ"

    "ฮัลโหลยัยกิฟ ชั้นกับยัยต่ายแล้วก็แฟนมัน จะไปเที่ยวที่กาญพรุ่งนี้นะ นานแล้วที่ไม่ได้ไปหาแกเลย"

    เจนผู้เป็นเพื่อนสาวของกิฟซี่โทรหาหล่อนตั้งแต่เช้าตรู่ของวันศุกร์สุดสัปดาห์ และแจ้งข่าวให้เพื่อนได้รับรู้ถึงการไปเยือนหล่อนถึงต่างจังหวัดในวันถัดไป เพราะกิฟซี่ได้แต่งงานและย้ายมาอยู่กับสามีที่จังหวัดกาญจนบุรี และพวกเธอได้พากันไปเยี่ยมหล่อนในทุกๆ ปี และปีนี้ก็เป็นเหมือนเฉกเช่นปีที่ผ่านมา เพราะพวกเธอนั้นเป็นเพื่อนสนิทกันและอดคิดถึงหล่อนไม่ได้ 

    "ได้สิยัยเจน ชั้นจะเตรียมตัวต้อนรับพวกแกอย่างดีเหมือนทุกๆ ปีที่ผ่านมานั่นแหละ คิดถึงนะยัยเพื่อนสาว"

    กิฟซี่สาวมั่นตอบกลับเพื่อนสาวทันควัน เมื่อเพื่อนบอกว่าจะมาเที่ยวหาพรุ่งนี้ ปากบางของเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ครู่นึง แล้วรีบเดินไปบอกบิ๊กผู้เป็นสามี

    "บิ๊กคะ พรุ่งนี้ยัยเจน ยัยต่ายกับแฟนจะมาเที่ยวที่บ้านเรานะคะ กิฟขอตัวดูแลเพื่อนๆ วันพรุ่งนี้นะคะ"

    "ได้สิกิฟ เพื่อนคุณก็มาเที่ยวหาคุณในทุกๆ ปีที่ผ่านมาอยู่แล้ว ผมไม่ว่าอะไรคุณหรอก ผมดีใจซะอีกที่คุณจะได้ไม่เหงา"

    บิ๊กเอื้อมหน้าเขามาหอมแก้มกิฟฟอดนึงด้วยความเอ็นดูในตัวภรรยา

    "ขอบคุณนะคะที่เข้าใจกิฟ"

    เธอยิ้มและส่งสายตาออดอ้อนผู้เป็นสามี



    +

    เช้าวันเสาร์ที่แสนสดใส กลุ่มเพื่อนๆ ของกิฟซี่ออกเดินทางจากกรุงเทพมหานครมุ่งหน้าสู่จังหวัดกาญจนบุรีระยะทาง 144 กิโลเมตร พวกเขาเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัวใช้เวลาเกือบราวๆ 3 ชั่วโมงกว่าจะเดินทางมาถึงบ้านกิฟฟี่ที่อยู่ในตัวเมืองกาญจนบุรี

    "ยัยกิฟ คิดถึงแกจัง"

    เจนเพื่อนสนิทรีบเดินปรี่ลงจากรถยนต์ เธอรีบวิ่งมาหากิฟซี่ด้วยความคิดถึง จากนั้นแพรว ต่าย และสนแฟนของต่ายก็เดินลงจากรถเดินเข้ามาหากิฟซี่ติดๆ

    "จ้ายัยเจน รู้แล้วแหละว่าแกคิดถึง มาๆ พวกเข้าบ้าไปดื่มน้ำดื่มท่า นั่งพักให้หายเหนื่อยในบ้านชั้นซะก่อนค่อยไปที่โรงแรมต่อ"

    "อือ ปะยัยแพรว ยัยต่าย สนด้วย ปะๆ เข้าบ้านก่อน"

    กิฟซี่เอ่ยชวนเพื่อนที่เหลือเข้าบ้านเพื่อให้พวกเขาได้นั่งพักสักหน่อย แล้วค่อยออกไปเช็คอินที่โรงแรมละแวกนั้น

    "จ้า ว่าแต่บิ๊กล่ะ ไม่อยู่บ้านเหรอ"

    แพรวเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามานั่งที่โซฟาภายในตัวบ้านด้วยความสงสัย เพราะปกติวันหยุดที่พวกเขามาเที่ยวแต่ละปี  จะเห็นบิ๊กผู้เป็นสามีของกิฟซี่จะอยู่ที่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตากับกิฟซี่ตลอด

    "อ้อบิ๊กเค้าพาคุณแม่ไปเยี่ยมญาติแถวๆ นี้แหละแก เค้าอนุญาตให้ชั้นไปเที่ยวเล่นกับพวกแกแล้ว รับรองไม่มีปัญหาแน่นอนจ้า"

    "ออ ดีเลย งั้นพวกเราจะได้ให้แกพาพวกเราทัวร์ให้เต็มที่เลยคอยดู"

    ต่ายเอ่ยแซวกิฟซี่ เพราะปกติบิ๊กค่อนข้างกำชับไม่ให้ไปเที่ยวในที่ไกลๆ มากเท่าไหร่นัก 

    "ได้สิ จัดไปยัยต่าย วันนี้เต็มที่ไปเลยสิ ตอนนี้พวกแกพักหายเหนื่อยยัง จะได้ไปเช็คอินที่โรงแรมแล้วออกเที่ยวต่อเลย"

    "ปะพวกเราพร้อมแล้ว"

    และทุกคนก็เดินทางออกจากบ้านของกิฟซี่ มุ่งหน้าสู่โรงแรมที่จองไว้เพื่อเช็คอินเข้าพักที่โรงแรมย่านตัวเมือง โดยพวกเขาจองไว้สองห้องติดกันห้องแรกเป็นเจนพักคู่กันกับแพรว ส่วนอีกห้องต่ายพักคู่กันกับสนผู้เป็นแฟน

    เมื่อพวกเขานำกระเป๋าสัมภาระเข้าไปเก็บไว้เสร็จก็พากันออกมาจากโรงแรมและหาร้านอาหารง่ายๆ เพื่อสั่งทานก่อนเริ่มออกเที่ยว เพราะตอนนั้นเวลาก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้ว

    หลังจากที่พวกเธอทานมื้อเที่ยงเสร็จ จึงออกเดินทางมุ่งหน้าสู่อุทยานประวัติศาสตร์เมืองสิงห์ เพราะไม่ไกลเท่าไหร่นักราวๆ 25 กิโลเมตร พวกเขาเข้าชมภายในอุทยานเพื่อชมพระพุทธรูปนาคปรก พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรและนางปรัชญาปารมิตาและถ่ายภาพตามประสานักท่องเที่ยว  สักพักพวกเขาจึงออกเดินทางต่อไปยังวัดถ้ำพุหว้าซึ่งวัดแห่งนี้มีถ้ำเป็นอุโบสถ ภายในถ้ามีพระพุทธรูปปางสมาธิประดิษฐานเป็นพระประธาน หลังจากเยี่ยมชมเสร็จจึงกลับไปพักที่โรงแรมที่พวกเขาจองไว้  แยกย้ายกันพักผ่อนเอาแรง กิฟซี่จึงขอไปนอนพักห้องเดียวกันกับเจนและแพรว และช่วงหกโมงเย็นพวกเขาได้นัดกันไปถนนคนเดินที่ถนนคนเดินปากแพรก

    เมื่อถึงเวลาตามที่นัดหมายกันเอาไว้ ทุกคนต่างพากันเดินทางไปถนนคนเดินปากแพรก พวกเขาใช้เวลาเดินทางไม่กี่นาทีก็ถึงจุดหมาย เพราะถนนคนเดินปากแพรกอยู่ไม่ห่างจากโรงแรมมากนัก  พวกเขาเดินซื้อของกินและของฝาก  แรกๆ ทุกคนก็สนุกสนานกันอย่างเต็มที่  สักพักทุกคนก็เริ่มเบื่อไม่รู้จะทำอะไรต่อ จนเจนนึกอยากรู้อยากลองเอ่ยขึ้น

    "เห้ยพวกแก  ตอนนี้เราว่าเริ่มเบื่อๆ แล้วว่ะ อยากหาอะไรที่มันตื่นเต้นๆ ทำ  งั้นพวกเราลองไปสุสานโสเพณีดูไหม พวกแกว่างัย"

    เจน  เพื่อนสาวสุดห้าวเอ่ยทักและชวนเพื่อนๆ ไปสถานที่ๆ น่ากลัวระดับท็อปของเมืองกาญ

    "เออ เราก็อยากลองไปดูเหมือนกัน ได้ยินคำร่ำลือมานาน ถ้าไม่ได้ไปดูเหมือนมาไม่ถึงกาญจนบุรีเลยนะพวกแก"

    สน ผู้เป็นแฟนของต่ายเอ่ยเสริมเจน ด้วยที่เขาได้ยิน ได้ฟังเรื่องราวสยองขวัญของสุสานโสเพณีมาบ่อยมากๆ และตอนนี้ตนก็มาเที่ยวถึงถิ่น จึงอยากลองไปดูให้เห็นกับตา ว่าสมคำร่ำลือไหม

    "เห้ยพวกแกจะดีเหรอ บิ๊กเคยห้ามไว้ไม่ให้ไปเด็ดขาดเลยนะ ชั้นกลัวบิ๊กรู้เดี๋ยวจะพาลโกรธเอา"

    กิฟซี่เอ่ยค้านเมื่อพวกเพื่อนๆ เริ่มอยากรู้อยากลองไปสถานที่ๆ สามีเคยห้ามเอาไว้

    "ไม่เป็นรัยหรอกมั้งกิฟ  พวกเราไปดูเฉยๆ ไม่ได้ไปลบหลู่เค้า น่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ"

    "อืม งั้นไปก็ไป"

    กิฟเห็นพวกเพื่อนๆ เริ่มเบื่อกัน จึงไม่รู้จะห้ามพวกเขาอย่างไร เธอจึงตกลงรับปากพวกเขาว่าจะพาพวกเขาไปดูสุสานโสเพณี

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น